Vroeger hielp ik vaak mee in de meubelwinkel van mijn ouders. Of ik moest ’s avonds nog even mee om wat meubels te bezorgen. Of ik hielp in de vakantie met cadeaus inpakken, want daar was mijn vader niet zo goed in.

De keuze om een opleiding te doen in de richting van de meubelarij kwam dan ook voor niemand als een verrassing. Dat deze opleiding in Rotterdam was en mijn vader dan ook niet stond te springen, mocht de pret niet drukken.

Meubelmaken, woningstofferen, meubelstoffen, ondernemen: alle facetten van het meubelvak heb ik met liefde opgesnoven. Aangevuld met de nodige etaleer- en decoreerskills die ik opdeed én heel wat jaren werkervaring kwam ik tot het besef dat ik graag, net als mijn ouders, mijn eigen winkel wilde hebben.

Vijf jaar geleden kocht ik met mijn gezin een huis. Nou, zeg maar een bouwval. Maar met potentie, want aan de voorkant van het huis zat mijn droom! Mijn winkel, of in ieder geval iets wat daar op leek! Verschimmelde muren, hobbelige vloeren en krakende deuren, daar moest je even doorheen kijken. Kwestie van slopen, restaureren en bouwen, totdat we eindelijk in het huis konden wonen.

Toen werd het tijd voor Meubelmeisje en konden we aan de slag met een werkplaats en de winkel. Isolatiewanden plaatsen, nieuwe vloeren stucen en behangen.

De ondertussen opgesnuffelde meubels/inboedel krijgen een mooi plekje. En hoe graag ik ook de winkel had gevuld met mijn eigen ‘refurbished’ meubels, de tijd om dat te doen is er nog niet geweest.

Dus ben ik op zoek gegaan naar het leukste, meest kleurrijke en grappigste assortiment. Dingen die bij mij passen, maar hopelijk ook bij mijn klanten.